Jean-Bernard Pommier (geboren op 17 augustus 1944 in Beziers) is een Franse pianist en dirigent. Op vierjarige leeftijd begon Jean-Bernard Pommier piano te spelen en gaf zijn eerste openbare concert op zevenjarige leeftijd. Zijn eerste lessen kreeg hij van de Russisch geschoolde pianiste Mina Koslova in Béziers. Op veertienjarige leeftijd verhuisde hij naar Parijs om piano te studeren bij Yves Nat en Pierre Sancan, en dirigeren bij Eugene Bigot aan het Parijse Conservatorium. Later werkte hij ook samen met Eugene Istomin in New York.

In 1962, op zeventienjarige leeftijd, was hij de jongste finalist op de Internationale Tsjaikovski-wedstrijd in Moskou en ontving de Eerste Eervolle Vermelding van een jury onder leiding van Emil Gilels.

Na de Tsjaikovski-wedstrijd begon hij op te nemen bij EMI. Tien jaar later begon hij een langdurige samenwerking met Herbert von Karajan en het Berlijns Filharmonisch Orkest in Berlijn en Salzburg. Hij speelde met vele andere gerenommeerde musici, waaronder Boulez, Barenboim, Haitink, Mazur, Mehta, Muti en Rattle. Zijn optredens omvatten belangrijke centra zoals Londen, Wenen, Berlijn, Leipzig, Dresden, Amsterdam, Parijs, Moskou, Chicago en New York.

Jean-Bernard Pommier geniet van een actieve carrière als dirigent, samenwerkend met vooraanstaande orkesten in Europa en Amerika. Hij ontving de hoogste Franse onderscheidingen - het Ordre du Mérite National en het Légion d'Honneur.